Wat betekent een scheiding voor uw vermogen?

Dit artikel is tot stand gekomen in partnership met De Tijd. Lees het artikel hieronder of in De Tijd

Vermogenden trouwen doorgaans onder het stelsel scheiding van goederen. Dat geeft vaak een vals gevoel van veiligheid als er een echtscheiding op til is. Torenhoge alimentatie of niet te recupereren eigen middelen zijn niet uitzonderlijk. Hoe kunt u zich tegen zulke onaangename verrassingen beschermen?

Vermogende particulieren, ondernemers, artsen, … huwen meestal onder het stelsel scheiding van goederen. Dat is doorgaans niet enkel om het eigen vermogen te beschermen, maar ook om het vermogen van de partner te beschermen. Als een arts bijvoorbeeld een zware fout begaat, kan daardoor het vermogen van de partner niet in het vizier komen. Maar het stelsel scheiding van goederen is niet zaligmakend. Het geeft soms een vals gevoel van veiligheid, zeker als de partners overwegen om een punt te zetten achter het huwelijk en ervan uitgaan dat het een eenvoudige klus is.

‘Vaak leeft de perceptie bij de echtgenoten dat het stelsel steeds zorgt voor een clean cut van de andere, vaak minder vermogende echtgenoot. Zo gaat men er soms van uit dat eigen aangewende middelen voor gemeenschappelijke aankopen sowieso te recupereren zijn bij een scheiding, zolang maar aangetoond kan worden wie de rekening betaalde. Dat is echter niet zo’, vertelt Julie Borms, partner bij Keyser advocaten. ‘Wie het gemeenschappelijke goed financierde is namelijk ondergeschikt aan wie de eigendomstitel heeft. Bij gebrek aan een duidelijke eigendomstitel duiken dan ook vaak problemen op. De magistratuur zal scheeftrekkingen niet retroactief rechttrekken.’

Het is dus zaak om een schriftelijk bewijs ‘op naam’ te kunnen voorleggen bij een dispuut. Bij een onroerend goed kan dat eenvoudig met de aankoopakte. Voor roerende goederen levert een factuur, bestelbon of kwijting op naam van één van de echtgenoten een vermoeden van eigendom op. Aankopen waarvan men niet kan bewijzen dat ze persoonlijke eigendom zijn, worden dus vermoed elk voor de helft toe te behoren aan beide echtgenoten.

Onderhoudsuitkering: de staat van behoefte

Ook alimentatie blijft een heikel punt wanneer het tot een scheiding komt. ‘We zien in de praktijk geregeld dat er na een jarenlang huwelijk, waarbij één van de echtgenoten niet of slechts beperkt beroepsmatig actief was, de rechtbanken toch erg hoge onderhoudsbijdragen toekennen’, vertelt Julie Borms. ‘Ook al zegt de wet dat de onderhoudsuitkering de ‘staat van behoefte’ dient te dekken, in de praktijk wordt dit vaak ingevuld aan de hand van de levensstandaard die het koppel had. De slinger lijkt op dit punt de jongste jaren wat door te slaan. Dit veroorzaakt dan ook vaak erg onaangename verrassingen, zeker omdat de alimentatie kan toegekend worden voor een periode gelijk aan de duur van het huwelijk. Elke maand duizenden euro’s van de rekening zien gaan, tot ver na het pensioen: dat kan erg zwaar wegen, zowel in de portefeuille als in het hoofd. Vandaar ook het belang om tijdens de bemiddeling of onderhandeling een eigen advocaat in te zetten.’

 

In Duitsland is het wél toegestaan dat echtgenoten voorhuwelijkse afspraken maken over de onderhoudsaanspraken na een echtscheiding

Julie Borms, partner bij Keyser advocaten

 

Het Duitse voorbeeld

De alimentatiekwestie veroorzaakt best een hoge onzekerheid, zelfs als u dus onder het stelsel scheiding van goederen gehuwd bent. Bovendien zijn alimentatieakkoorden gesloten tussen echtgenoten bij de aanvang van of tijdens het huwelijk in principe ongeldig in België, althans buiten een echtscheidingsprocedure. Dat is niet overal zo. ‘In Duitsland is het wél toegestaan dat echtgenoten voorhuwelijkse afspraken maken over de onderhoudsaanspraken na een echtscheiding. Bij onze noorderburen voorziet het recht er nog niet in, maar worden in de praktijk steeds vaker concrete afspraken in die zin opgenomen in de huwelijksovereenkomst’, vervolgt Julie Borms. ‘De situatie bij ons in België lijkt mij in deze tijden nog moeilijk verdedigbaar. Echtgenoten kunnen bij aanvang van hun huwelijk vaak verregaande beslissingen nemen en afspraken maken over hun vermogen en huwelijksvoorwaarden, terwijl ze niet in de mogelijkheid zijn om afspraken te maken over een eventueel onderhoudsgeld. Dat wringt.’

Vooraf afspraken maken

Om die reden bepleit Julie Borms om bindende voorhuwelijkse alimentatieovereenkomsten mogelijk te maken en een ruimere contractvrijheid te voorzien in het kader van de alimentatie. ‘Bij onze ultravermogende cliënten, die doorgaans in een internationale context gehuwd zijn, is dit al ingeburgerd. Voorafgaand aan het sluiten van het huwelijk worden dan afspraken gemaakt over wie wat ontvangt wanneer een echtscheiding zich aankondigt, en welk recht van toepassing is. Dan weet elke partij perfect vooraf wat het zal kosten in welke situatie. Deze zaken worden dan slechts toebedeeld onder de voorwaarde dat de andere, minder vermogende partner, geen vorderingen stelt in de hoop zo zijn of haar situatie te optimaliseren’, legt Julie Borms uit. ‘Start de minder vermogende partner alsnog een procedure, dan vervalt de betaalverplichting die werd voorzien in de huwelijkse voorwaarden.’

Mocht u verdere vragen hebben over dit onderwerp kan u ons kantoor steeds contacteren.

Auteur

Julie Borms

Advocaat, Vennoot

 

      

LAAT ONS U HELPEN

Heeft u vragen over (internationale) echtscheiding, erfenis of familierecht? Keyser advocaten behandelt onder meer echtscheidingen en zaken die gaan over alimentatie, erfrecht en afstamming. Contacteer ons advocatenkantoor in Antwerpen voor een consultatie met advocaten gespecialiseerd in familierecht en familiaal vermogensrecht, in zowel binnen- als buitenland.

Gerelateerde artikelen

Wij streven ernaar om de cliënt zoveel als mogelijk te ontzorgen en een dienstverlening te bieden die zijn verwachtingen overstijgt.

VIND ONS
Amerikalei 187
2000 Antwerpen